بر پايه اين گزارش ، پيكارهاي جهاني طبق برنامه ريزي بعمل آمده از 11 تا 16 ارديبشهت ماه با قضاوت 80 داور برگزار مي شود كه البته مقرر شده كه در هر وزن طي 2 روز دنبال شود كه متناسب اين سيستم تعداد داوران بيشتري به اين مسابقات دعوت شده اند كه از كشورمان شهرام اربابي و حافظ مهدوي 2 داور بين المللي كشورمان هستند كه بدون حضور در سمنيار هماهنگي و بازآموزي داوران كه به صورت تئوري و عملي زير نظر شكير شربات (رئيس سوئدي كميته داوران فدراسيون جهاني) به قضاوت خواهند پرداخت كه بدون شك اين رقابتها براي آنها تجربه اي بزرگ و ارزشمند خواهد بود .

تاكنون بيست دوره از مسابقات جهاني تكواندو برگزار شده ولي به نظر مي رسد در اين دوره شاهد حساسيت ها و ويژگي هاي خاصي هستيم چون كره جنوبي تكواندو را از خود مي داند و همواره با تبليغات بسيار گسترده تلاش كرده كه كره جنوبي را مهد تكواندو جهان معرفي كند كه البته تا حدود زيادي هم موفق شده است البته اين تلاشها تنها در ميان شياپ چانگ و با كسب مدال هاي رنگارنگ نبوده بلكه همواره سعي شده كه جايگاههاي متعدد در فدراسيون جهاني و مخصوصاً در بخش داوران را در اختيار داشته باشند تا در مواقع لازم بتوانند اعمال نفوذ كنند .

نفوذ كره اي ها در بخش داوري يا هيچ كشوري به اندازه ايران تاكنون احساس نكرده است چون سالها تكواندوكاران كشورمان در فينال تنها رقيب اصلي آنها محسوب مي شوند و اكثراً نسبت به نمايندگان كره اي برتري نيز داشته اند كه به دليل قضاوتهاي ناعادلانه داوران مدال طلا از تكواندوكاران ما گرفته شده و به تكواندوكاران كره اي هديه شده است .

اما با ورود هوگوهاي الكترونيكي اقتدار ظاهري كره اي ها در جهان تكواندو پايان پذيرفت و ملي پوشان شايسته كشورمان توانستند سكوي نخست جهان را پس از سالها در اختيار بگيرند و اين افتخاري بزرگ براي فدراسيون تكواندو محسوب مي شد ولي اين پايان ماجرا نبود چون كره اي ها مصمم هستند تا اعتبار از دست رفته خود را تحت هر شرايطي دوباره بدست بياورند براي همين با تلاش فراوان ميزباني اين دوره را تصاحب كردند تا با استفاده از ميزباني به جهان اثبات كنند كه هنوز كره ايها حرفهاي بسياري براي گفتن خواهند داشت .

با تمام اين تفاصيل اگر به گذشته نگاهي اجمالي داشته باشيم در مي يابيم كه تنها قهرماني جهان است كه مي تواند ملي پوشان و در كل فدراسيون تكواندو را راضي مي كند و اين هدف ارزشمند را مي توانيم كاملاً در مصاحبه هاي گوناگون كادر فني ، ملي پوشان و اعضاي فدراسيون مشاهده كنيم .

البته تلاشي براي عنوان قهرماني در كره جنوبي بي دليل هم نيست چون تاكنون تيم ملي تكواندو توانسته 5 بار نايب قهرماني جهان شود و به دنبال آن يك عنوان سومي و 2 عنوان چهارمي را نيز در كارنامه خود ثبت كرده و در اين بين فقط قهرماني جهان مي تواند اهالي ورزش را تا حدود زيادي راضي كند آرزويي كه 38 سال است همه را در انتظار نگه داشته و همه چشم اميد به اين تيم جوان و با انگيزه را دارند .

اگر كمي به عقب تر بازگرديم تيم ملي تكواندو كشورمان در سال 1975 كه دومين دوره مسابقات به ميزباني كره جنوبي و در شهر سئول برگزار شد تنها به يك مدال برنزتوسط حسين ربيع زاده اكتفا كرد به دنبال آن در ششمين دوره پيكارهاي جهاني كه اينبار كپنهاگ دانمارك ميزبان بود در سال 1983 اين نادر خدامرادي بود كه به تك مدال برنز رضايت داد اما در دور بعد يعني سال 1985 كه مجدداً در سئول كره جنوبي برگزار شد سيد حسن زاهدي به مدال نقره و فيصل دانش به مدال برنز دست پيدا كردند .اين دو مدال كه در هفتمين دوره بدست آمد در واقع باعث شد كه در آنجا كشورمان به مدال هشتمي جهان دست پيدا كنند اما در نهمين دوره نيز دوباره كره جنوبي برگزار كننده رقابتهاي جهاني بود كه در سال 1989 اين رويداد بزرگ اتفاق افتاد و تيم ملي تكواندو ايران با تصاحب 3 مدال برنز توسط سيد حسن زاهدي ، فرزاد ذرخش و فريبرز دانش به رتبه چهارم جهان دست پيدا كند .

اما در دهمين دوره يعني سال 1991 ميزباني به يونان رسيد و در شهر آتن تنها سيروس رضايي بودكه توانست مدال برنز را از آن خود كند . در دوازدهمين دوره نيز كه اينبار فيليپين ميزبان بود تكواندوكاران كشورمان يعني سيد مهرداد ركني  (نقره) ، فريبرز عسگري و بيژن مقانلو (برنز) در رتبه 5 جهان قرار گرفتند .

سيزدهمين دوره رقابتهاي جهاني تكواندو در هنگ كنگ و در سال 1997 اتفاق افتاد و در آنجا مجيد افلاكي به مدال برنز رسيد وحسن اصلاني و مهدي بي باك نيز نقره گرفتند و درمجموع تكواندو ايران در جايگاه چهارم جهان ايستاد و در ادامه و در سال 1999 اين شهر ادمنتون كانادا بود كه ميزبان چهاردهمين دوره را پذيرفت و درآنجا مجيد افلاكي به همراه هادي ساعي دو مدال طلا را بدست آورده و تكواندو كشورمان درجدول رده بندي جايگاه دوم را به خود اختصاص داد .

شهر جوجو در كره جنوبي و در سال 2001 ميزبان پانزدهمين دوره مسابقات جهاني تكواندو شد كه هادي افشار ، بهزاد خداداد به ترتيب مدالهاي طلا و نقره را از آن خود كردند و ايران نيز سوم جهان شد اما در شانزدهمين دوره كه در سال 2003 برگزار شد مرتضي رستمي ويوسف كرمي در شهر گارميش باخ (آلمان) صاحب مدال طلا شدندو بهزاد خداداد و هادي ساعي نيز نقره دريافت كردند و اميد غلامزاده هم به مدال برنز رضايت داد و بازهم ايران دوم جهان شد .

هفدهمين دوره مسابقات جهاني در سال 2005 و در شهر مادريد اسپانيا برگزار شد  كه در آنجا هادي ساعي (طلا) ، علي تاجيك و بهزاد خداداد و فيض اله نفجم (مدال نقره)، يوسف كرمي هم به مدال برنز رسيد و باز كشورمان در جايگاه دوم جهان ايستاد ولي در هجدهمين دوره يعني سال 2007 كه در شهر پكن برگزار شد اميد غلامزاده و مرتضي رستمي هر دو مدال نقره گرفتند و هادي ساعي نيز برنز گرفت و اينبار نيز تيم ملي دوم جهان شد .

و در نهايت سال 2009 شاهد برگزاري نوزدهمين دوره پيكارهاي جهاني بوديم كه اين محمد باقري معتمد بود كه گردن آويز طلا را تصاحب كرد و به دنبال او رضانادريان نقره گرفت و يوسف كرمي ، حسين تاجيك و ميثم باقري همگي به نشان برنز دست پيدا كردند . با اين نگاه اجمال به گذشته مسابقات جهاني مشخص مي شود كه تنها عنواني كه بعد از 38 سال براي تيم ملي كشورمان طلسم شده قهرماني جهان و تصاحب كاپ زرين است كه بدون شك با كمي تمركز و هوشياري ملي پوشان كشورمان مي توانند به اين مهم دست پيدا كنند .      

تاريخ  ارسال:شنبه 10 ارديبهشت 1390 - 13:30

کد:1947

تعداد بازديد: 695