* شما از ابتدای حضورتان در تیم ملی کار سختی را در پیش داشتید و از همان ابتدای سال 93 بود که منتقدین شروع به انتقاد از شما و تیمتان کردند.

- من از همان ابتدا می دانستم قبول مسئولیت این تیم چقدر کار سخت و دشواری است اما با شناختی که از بازیکنان داشتم. در وجودشان می دیدم که می توانند به شرایط ایده آل برسند. بازیکنانی بودند که به دلایل مختلف از جمله آسیب دیدگی، شاید نامهربانی ها و ... از شرایط مطلوب خودشان دور شده بودند و من در آن مقطع وظیفه خودم دانستم تا دوباره همه این بازیکنان را در کنار هم جمع کنم. البته بگویم این امر به تنهایی محقق نمی شد و در این بین همدلی مجموعه فدراسیون و خانواده تکواندو بود که باعث شد این مهم بدست آید.

درست است که در همان ابتدای کار، مخالفین زیادی داشتم که به نظرم این مخالفت ها از سر دلسوزی بود. اما من همیشه گفته ام که قهرمانیِ قهرمانانمان را قدر بدانیم تا باعث ایجاد انگیزه شویم نه تخریب! خیلی از دوستان به خاطر همین دلسوزی شاید مسائلی را در آن روزها عنوان کردند که مسابقه ای که رفته شد، سطح خوبی نداشت. نتایج چنین بود و ... اما واقعا می گویم از آن زمانی که شرایط کسب سهمیه المپیک تغییر کرد و راه حضور در المپیک متفاوت شد، تورنمنت ها و مسابقاتی که دارای امتیاز برای کسب سهمیه المپیک هستند، همگی تبدیل به یک میدان سخت و نفس گیر شده اند.

کسب مدال در هر کدام از این رویدادها دشوار است چراکه قهرمانان از هیچ مسابقه ای عبور نمی کردند و برای افزایش امتیازات رنکینگشان تمام تلاش خود را به کار می بندند. حالا چرا به دنبال افزایش رنکینگ هستند؟ تا در بین 32 تکواندوکار برتر رنکینگ باشند و جواز حضور در گرندپریکس ها را بدست آورند. شما وقتی در گرندپریکس ها حضور پیدا می کنید، با حریفان احتمالی خود در المپیک مبارزه خواهید کرد و به نظرم این مسابقات یک آزمون و خطای بسیار خوبی است تا در المپیک بتوانید بهترین نتیجه را کسب کنید.

به هر حال من می دانستم که راه سختی داریم، تیمی داشتم که از شرایط آرمانی دور بود و باید با یک تدبیر، تبدیل به تیم ملی ایران می شد.

* و بعد از آن؟ راه حل شما چه بود؟

- ما در ایران پتانسیل بالایی داریم و جوانان با استعداد و خوبی در همه رشته های ورزشی هستند اما این شما هستید که باید تدبیر کنید از این پتانسیل درست استفاده شود یا خیر؟ به نظرم همان شفافیت و شایسته سالاری بهترین راه حل بود. ما جوان هایی داشتم که رنکینگ نداشتند اما به آنها اعتماد کردیم و آنها نیز جواب اعتماد ما را دادند.

خیلی سخت است که یک نفر از صفر به رنکینگ یک و 2 المپیک برسد و حتی بازیکنانی که دارای رنکینگ هستند، بتوانند رنکینگ خود را حفظ کنند اما تیم ما این کار را انجام داد. امیدوارم در ادامه با این همدلی و هم فکری که بین خانوانده تکواندو وجود دارد بتوانیم این تیم را به سرانجام مقصود برسانیم.

* در این بین حضور یوسف کرمی در اردوهای تیم ملی تا چه اندازه به شما کمک کرد؟

- بسیار زیاد. من نیاز به کسی داشتم که بتواند بچه ها را بیش از پیش بهم نزدیک کند و من فکر می کنم در آن مقطع، یوسف کرمی که خیلی ها می گفتند بازگشت او دلیلی ندارد، تاثیر بسیار زیادی برای ما و تیم ملی داشت و در این بین او با کسب 3 مدال رنگارنگ نشان داد که چرا ما می گوییم او به تیم بازگردد.

* اما خیلی ها به عملکرد او انتقاد کردند.

- مسابقه، مسابقه است. ما باید ظرفیت خود را بالا ببریم. اینکه بگوییم ایشان یوسف کرمی است و نباید ببازد که درست نیست. به هرحال بازیکن یک زمان در شرایط ایده آلش نیست. همه چیز که توان فنی و جسمی نیست.

وقتی به یک مربی می گویند تیمت در چه شرایطی است، او می گوید 95 درصد ما آماده ایم اما آیا شرایط روحی بازیکنان خود را هم در نظر می گیرد؟ در علم امروز دیگر همه چیز توان فنی بازیکنان نیست. به خصوص در مسابقاتی حساس، این توان روحی و روانی است که می تواند بازیکن را به اوج آمادگی برساند.

* برگردیم به مسابقاتی که شما انجام دادید، در این مدت از نتایج تورنمنت هایی که حضور داشتید. راضی هستید؟

- در آن ابتدا و با توجه به شرایطی که داشتیم راضی بودم. پس از آن هم رفته رفته نتایج بهتر شد و مدالهای خوش رنگتری بدست آمد.

* در مسابقات قهرمانی آسیایی شما عنوان فنی ترین مربی آسیا را بدست آوردید و تیم نیز قهرمان شد. در آن مقطع همچنان انتقادات همراه شما بود. در خصوص آن مسابقات صحبت می کنید؟

- هر مسابقه ای آفت های خودش را دارد. رقابتهای قهرمانی آسیایی و عنوان نخست این مسابقات خیلی سخت بدست آمد، اما جذاب بود. مدال و امتیاز این رقابتها برای خود تکواندوکاران بسیار مهم و ارزشمند بود چرا که دارای گرید 4 بود و 40 امتیاز برای رنکینگ المپیک داشت.

درست است؛ ما در آن مقطع با انتقاداتی رو به رو شدیم اما فکر نمی کنم 40 امتیاز، امتیازی باشد که قهرمانان هر قاره به راحتی از آن بگذرند پس سطح مسابقات بسیار بالا و جدال برای رسیدن به سکوی قهرمانی بسیار جذاب و دیدنی بود. تهدیدها و انتقادات آن زمان انگیزه من را بیشتر کرد، شاید اگر شخصی دیگر بود در آن شرایط عقب نشینی می کرد اما من جسارتم بیشتر شد و باعث شد تا بهتر فکر کنم و قدم هایم را با حوصله تر و با دقت تر بردارم. اگر نقدی می شد از سر دلسوزی بود اما چه خوب است این دلسوزی ها در جهت مثبت باشد و باعث انرژی به مجموعه شود.

* شما که از نتیجه قهرمانی آسیا راضی بودید؟

- بله، مگر می شود راضی نبود؟ تیم بعد از 4 سال قهرمان آسیا شد.

* در سه دوره مقدماتی گرندپریکس نتایج چطور بود؟ شما در اولین ایستگاه المپیکی که چین بود، نتیجه خوبی بدست نیاوردید تا بنوعی همه نگران شوند.

- هیچ کدام از مربیان ایران شرایط گرندپریکس ها را تجربه نکرده اند و از نزدیک ندیده اند. شاید در آن مقطع اگر صحبتی شد به دلیل تفکرات قدیمی این نفرات بود. تکواندو به روز شده است و باید به روز بود. تنها با شنیدن شرایط یک مسابقه نباید در خصوص آن اظهار نظر کرد. من همیشه به خودم می گویم تا داخل موقعیت نیستم به راحتی در خصوص شرایط، نظرات کارشناسی ندهم چرا که با صحبت، تنها خودم را زیر سوال می برم.

در چین 2 برنز بدست آمد اما چشم انداز من بسیار خوب بود و در آن مقطع تیم دوم ما بلافاصله راهی کره جنوبی شد و با نتایجی که بدست آمد به من مسجل شد ما می توانیم بهترین نتیجه را بدست آوریم. من در همان مقطع ظرفیت بازیکنانم را دیدم و همواره در مصاحبه هایم اعلام کردم که این بهترین تیمِ ایران است و این اتفاق در بازیهای آسیایی اینچئون رخ داد و همه دیدند بازیکنان ایران چطور توانمند و جسورانه با حریفانشان پیکار می کنند.

* بعد از مسابقات چین، شما در دومین حضور خود در گرندپریکس 2014، با نفرات جدید راهی قزاقستان شدید. شرایط آن مسابقات چطور بود؟

- قبل از اینکه بخواهم توضیحی بدهم باید بگویم ما به قزاقستان رفتیم بعد از آن به بازیهای آسیایی اینچئون اعزام شدیم و پس از بازگشت در مسابقات منچستر شرکت کردیم. فاصله زمانی همه این مسابقات 20 روز بود و فکر نمی کنم در ایران کسی فکر می کرد که یک تیم بتواند در این فاصله کم و با این سنگینی مسابقات اینطور آماده باشد.

در گرندپریکس دوم که قزاقستان بود ما 4 مدال رنگارنگ گرفتیم ضمن اینکه آن دسته از بازیکنانی که حذف شدند نتیجه را در راند طلایی واگذار کردند و باختشان یک اتفاق بود. جالب اینکه تکواندوکارانی که از سد ایران گذاشتند در آن مسابقه بر سکوی قهرمانی ایستادند که این باز هم برای ما یک نقطه قوت بود.

* سومین گرندپریکس؛ منچستر بود که اوج کار شما با کسب 2 مدال طلا و 2 برنز بود.

- همانطور که گفتم تیم ما یک روند رو به رشدی را داشت و هرچه بیشتر می گذشت نتایج بهتری را بدست می آورد. خدا را شکر این اتفاق در منچستر افتاد و نتایج بسیار خوبی بدست آمد. بازیکنان ما با تمام وجود در مسابقاتشان حضور داشتند، هیچ زمان ناامید نشدند و بسیار ریزبین مبارزه کردند.

* و فینال این مسابقات که 80 امتیاز داشت ...

- فینال گرندپریکس من را بسیار امیدوار کرد، اما از نکات جالب این رقابت این بود که ورزشکارانی که در مقدماتی ها طلا گرفته بودند در این مسابقه در همان دور اول حذف شدند و بالعکس خیلی از بازیکنانی که در مقدماتی ها نتیجه نگرفته بودند در فینال قهرمان شدند. این نشان می دهد که حضور در این مسابقات چقدر باعث شناخت بازیکنان از هم شده و چقدر رقابتها سخت و حساس و نفس گیر است.

* کدام یک از گرندپریکس ها برای شما سخت تر بود؟

- گرندپریکس ها با حضور 32 تکواندوکار برتر 8 وزن دنیا که در 4 وزن رقابت می کنند برگزار می شود و فینال این مسابقات نیز اینبار 8 نفر برتر 8 وزن دنیا، در قالب 4 وزن پیکار خواهند کرد که همین تعریف؛ سختی مسابقات را به خوبی نشان می دهد.

همه گرندپریکس ها برای ما سخت بود و نمی شود یکی را انتخاب کرد. شما در این رقابتها وقتی برای گرم کردن به سالن می روید، هر طرف را که نگاه می کنید قهرمانان المپیک، جهان و قاره ای هستند. در آن زمان تکواندوکاری موفق است که با جسارت بیشتر مبارزه کند و به خودش و توانایی هایش ایمان داشته باشد.

من خوشحالم که ما در فینال این رقابتها در هر وزن یک نماینده داشتیم و در هر وزن بر سکو ایستادیم.

* برگردیم به عقب تر و بازیهای آسیایی اینچئون؟ خودتان فکر می کردید ما 4 طلا را بدست آوریم؟

- من قبل از اعزام به شما گفتم به تک تک بازیکنانم ایمان دارم. من روی هر 6 مدال خوش رنگ این مسابقات حساب کرده بودم. اما به هرحال مبارزه در مهد تکواندوی جهان و میزبان بازیهای آسیایی، آفتش به ما هم رسید و کرمی و مردانی دو قربانی ما بودند. آن دو تکواندوکاری هم که من معتقدم با نادآوری از سد بازیکنانمان گذشتند، در وزن خودشان به مدال طلا رسیدند و خدا را شکر می کنم با تمام موج های منفی که قبل از اعزام سمتِ تیم ما بود. توانستیم به شرایط و میزبانی کره جنوبی غلبه کنیم و موثرترین فدراسیون در نتایج کاروان ایران باشم.

* مسابقات جام جهانی شاید یکی از تلخترین رقابتهای شما در سال 93 باشد، اینطور نیست؟

- جام جهانی ایراد از ما بود، ما می توانستیم خیلی واقع گرایانه تر با اتفاقات آنجا برخورد کنیم و بعد در شیاپ چانگ حاضر شویم. شاید یک سری مسائل بود که در روند ما تاثیر گذاشت اما در مجموع، به من درس بزرگی داد که باید بیشتر از اینها به مسائل حاشیه ای توجه کنم. شاید در خیلی از موارد، یک سری اشخاص و یک سری شرایط بخواهد ما را از مسیرمان دور کند اما باید تمرکزمان را داشته باشیم. تلخ که بود اما تجربه بسیار خوبی برای همه ما بود. به هرحال این شرایط برای تیم ما پیش آمد ...

* می دانستید پرونده سال 93 با 65 مدال برای شما به پایان رسید؟

- الان که شما اینهمه تعدد مدال را می گویید من اصلا در ذهنم نیست. واقعیت این است که من هرچه بدست آمده را فراموش کردم و تنها به فکر آینده هستم.

* شما برای هر مبارزه سیستم و برنامه خاصی دارید؟

- من معتقدم بازیکن و مجموعه کادرفنی اگر سیستم بازی را نداند قطعا از رقبایش عقب می افتد. یک زمان تکنیک و تاکتیک مهم بود اما هم اکنون باید بر اساس سیستم بازی و شرایط برنامه ریزی کرد.

ما نسبت به توانمندی هر بازیکن سعی می کنیم در هر مسابقه، استراتژی ویژه ای داشته باشیم. یک طراحی مبارزه تعریف می کنیم و بازیکن با توجه به توانمندی ها و شرایطش در مسابقه از آن استفاده می کند. البته ناگفته نماند که ما چیزی را از بازیکن در شرایط مسابقه می خواهیم که در زمان تمرین، آن را انجام داده و ما آن مهارت را به اوج آمادگی رسانده ایم. به هرحال در حین مبارزه فشار زیادی بر روی بازیکن وجود دارد و در چند ثانیه بازیکن باید به اطلاعات داخل تمرینش بر گردد. به نظرم این نکته بسیار مهمی است که وظیفه مربیان تیم ملی است تا سطح مهارت های بازیکنانشان را در اردوهای تیم ملی ارتقا دهند. ممکن است یک بازیکن اطلاعات زیادی داشته باشد اما آنها پراکنده باشد و در مواقع لزوم به کار نیاید و غیر استفاده شود که این وظیفه مربیان تیم ملی است که آنها را سازماندهی کنند.

* با توجه به محدودیت امتیازات تورنمنت ها، خیلی از بازیکنان شما به زودی 60 امتیاز خود را بدست خواهند آورد. پس از آن به آنها استراحت می دهید تا برای رویدادهای مهمتر آماده شوند؟

- تنها کسب 60 امتیاز مهم نیست ما باید در تورنمنت ها حاضر شویم تا رقبایمان را از گردونه رقابتها حذف کنیم. باید شرایطی را مهیا کنیم که حریفمان نیز دور بماند و ما همچنان در راس باشیم. من معتقدم تنها حضور مهم نیست، ما باید سایر کشورها را از کسب امتیاز عقب نگه داریم و فاصله مان را با رقبا حذف کنیم.

* 93 برای شما چطور بود؟

- 93 از لحاظ مدالی خوب بود اما برای من زیاد لذت بخش نبود. خوشحالم که بازیکنانم به اوج آمادگی رسیده اند و بارها دلت ملت عزیزمان را شاد کرده اند اما دل من زیاد شاد نیست.

* یک نام برای سال 94 انتخاب کنید...

- سال افتخارآفرینان.

* به نظر می رسد دیگر منتقدین صحبتی در خصوص تیمتان نمی کنند؟

- من فکر می کنم دوستان حس کردند که ما راهمان را بد نمی رویم ... اما بازهم می گویم چه خوب که اگر نقدی می شود با مطالعه و اطلاعات کافی باشد.

* و در پایان؟

- امیدوارم همگی سال خوب و پربرکتی را در کنار عزیزانشان داشته باشند. مطمئن باشید؛ با همفکری، همدلی، تلاش و امید به اوج افتخاراتِ تکواندو، خواهیم رسید...